Mittwoch, 9. August 2023

Dada & ba ba ba - Das 29. FOFL

Fühlte mich heute so dadaistisch und hab mit Sätzen gespielt.

Aus acht Liedtexten ist dieses Dada-Gedicht entstanden:

-

Love inspiration is a message on a wing

If our love died would that be the worst thing?

I see my red head, messed bed, tear shed, queen bee, my squeeze

A jeder is so wia'ra is und koana sagt dass einfach is

Beim zweiten Himbeereis sagt man sich Du

and there were more than one or two

Ist das so, ich meine muss das so?

On the National Express - Let's go!

-

Kam zustande als ich mich darum drückte, mir zu jedem Liedtext etwas einfallen zu lassen, beziehungsweise unseren Diskurs zusammenzufassen. Frage mich jetzt, ob Dadaisten einfach auch faul waren.

Hier sind die acht Lieder des 29. FOFL, das am vergangenen Samstag stattfand.

[Links wie immer in den Titelzeilen]

Spandau Ballet - Communication (1983)
Text klingt mit Musik weniger schwermütig als selbstironisch. Und dann dieses herrliche 80er Jahre Zeitkolorit: Fernschreiben und Wählscheibe!
 
I'm sitting here, waiting by the telephone
Waiting for the bell to ring
Short change, fumble
Dial-a-heart trouble
And I ain't got time for searching through the rubble, oh no
Well, I know-oh-oh-oh-oh-oh-oh
Communication let me down
And I'm left here. 

 
Elvis hat's verkackt. Hochmut kommt vor dem Fall. Aber Einsicht ist der erste Schritt und so... Das macht manchen Fehler am Ende genial.

He thought he was the King of America
Where they pour Coca Cola just like vintage wine
Now I try hard not to become hysterical
But I'm not sure if I am laughing or crying
I wish that I could push a button
And talk in the past and not the present tense
And watch this hurtin' feeling disappear
Like it was common sense
It was a fine idea at the time
Now it's a brilliant mistake
 
Noch mehr Einsicht... Hier in Form von sympathischer Selbstreflektion gepaart mit gesunder Selbstaffirmation. Mei so isser.

Bissal Glück, bissal Pech, I hob Zeit, manchmal ned, mei so bin i
I kimm z´spad, i bin müd, i hob Angst hock in meim Keller, trotzdem kimm i
Mach ma Sorgen über Morgen denk z´fui nach und kunn ned so guad vergessen. Deng a di, deng an mi, deng an uns und denk ganz schee oft ans Essen
Und trotzdem is da Himmel blau a wen i manchmoi zwieder schau, soo blau.
Und zum Glück ham ma a Leb´n lang Zeit bis s´Leben uns mit uns selber g´freid.
A Jeder is so wia´ra is und koana sagt das einfach is

Auch Paloma sieht ein. Und zwar, dass das Ende einer toxischen Beziehung mit einem chauvinisten Anhänger des Patriarchats gar nicht mal so schlecht wäre.

The calloused skin on my hands is cracking
If our love ends, would that be a bad thing?
And the silence haunts our bed chamber
You make me do too much labour
All day, every day, therapist, mother, maid
Nymph then a virgin, nurse then a servant
Just an appendage, live to attend him
So that he never lifts a finger
24-7, baby machine
So he can live out his picket fence dreams

Gehörnter oder durchdrehender "Fatzke" (stuffed shirt) richtet ein Blutbad an. Ob an sich oder seiner Frau, ob im Kopf oder in echt, wer zur Hölle weiß das schon?
 
I see my red head, messed bed, tear shed, queen bee, my squeeze
The stage it smells, tells
Hell's bells, miss-spells, knocks me on my knees
It didn't hurt, flirt, blood squirt, stuffed shirt, hang me on a tree
After I count down three rounds, in Hell I'll be in good company
Dead love couldn't go no further
Proud of, and disgusted by her
Push, shove, a little bruised and battered
Oh Lord, I ain't coming home with you
 
Judith Holofernes mag Wortspiele und ist bestimmt keine faule Dadaistin, sondern bekennende Rhetorikerin. Nach eigener Aussage ist ihr Dekan der gute Declan.
 
Ihr könnt so lange, wie ihr wollt, mit euren Regeln wedeln,
Solange Regeln in der Regel nur den Redner edeln.
Verflucht ihr weiter nur den Wind in euren trägen Segeln
Ihr könnt so weit ich weiß noch nicht einmal den Regen Pegeln.
Wer hat das abgestimmt? Wer hat das vorgeschlagen?
Ich glaub es stimmt bestimmt, aber ich wollte doch mal fragen:
Ist das so, ich meine muss das so?
Ist das so, oder ist es vielleicht viel leichter?

Warnhinweis: Anhören kann zu tagelangem "ba ba ba da ba da ba da" führen. Aber auch zu viel Lächeln und beschwingten Schritten. Göttlich eben.

Take the National Express when your life's in a mess
It'll make you smile
All human life is here
From the feeble old dear to the screaming child
From the student who knows that to have one of those
Would be suicide
To the family man
Manhandling the pram with paternal pride
And everybody sings, "Ba-ba-ba-da"
We're going where the air is free

Das 90 Jahre alte Gedicht von Mascha Kaléko klingt noch immer jung und frisch und wurde jüngst frisch vertont. Inklusive 30er Jahre Zeitkolorit: Weekendfahrt und Stenograph!
 
Man trifft sich im Gewühl der Großstadtstraßen
Zu Hause geht es nicht. Man wohnt möbliert
- Durch das Gewirr von Lärm und Autorasen
- Vorbei am Klatsch der Tanten und der Basen
Geht man zu Zweien still und unberührt
Man küsst sich dann und wann auf stillen Bänken,
- Beziehungsweise auf dem Paddelboot
Erotik muss auf Sonntag sich beschränken
... Wer denkt daran, an später noch zu denken?
Man spricht konkret und wird nur selten rot

 

Wer alle Sätze des obigen Dada-Gedichts den jeweiligen Liedern korrekt zuordnen kann gewinnt. Aber nur an Einsicht.

Eure Penjelly